Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007

Κατάθλιψη

Κλείστηκα μες το σπίτι μου
δεν βγαίνω ούτε με σφαίρες
φοράω το ίδιο σώβρακο
εδώ και πόσες μέρες

Έκλεισα τα παντζούρια μου
δεν ξέρω, νύχτα μέρα;
δεν πάει από τη μύτη μου
το βλέμμα μου πιο πέρα

Τα φώτα όλα έσβησα
ίχνος ζωής κανένα
και στο μπαλκόνι τα φυτά
πεθαίνουν μαραμένα

Δεν πλένω ούτε τα δόντια μου
δεν πάω να κάνω μπάνιο
μόνο στο κρεβατάκι μου
να κάθομαι επάνω

Δεν με ενοχλεί το σπίτι μου
που είναι μες τη σκόνη
Δε νοιάζομαι που αν πέθανα
αγχώνονται οι γείτονοι

Το κινητό μου το 'κλεισα
κανείς μη με 'νοχλήσει
το σταθερό το χάλασα
το έπλυνα στη βρύση

Τα mails μου δεν τα κοιτώ
στο inbox περιμένουν
στο γραμματοκιβώτιο
λογαριασμοί πληθαίνουν

Παράτησα και τη δουλειά
πούλησα και τ' αμάξι
κι όσους ανθρώπους ήξερα
κανείς τους δεν θα κλάψει

Οι φίλοι μου με ψάχνουνε
την πόρτα μου χτυπάνε
αλλά θα με ξεχάσουμε
και κείνοι, που θα πάνε

Η τηλεόραση κλειστή
το ράδιο σφραγισμένο
και ώσπου να αλλάξει κάτι
έτσι θα παραμένω

15 σχόλια:

  1. Γιατι τοση καθλιψη και μαυριλα;;;Η ζωη ειναι μικρη και δεν αξιζει να μιζεριαζουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι φίλοι δε σε ξέχασαν
    κι όσο κι αν δεν πιστεύεις
    το φίλο τους τον έχασαν
    τι θες και τα γυρεύεις.

    Γι αυτό το αποφάσισαν
    και τώρα σου το λεν:
    μ αυτά που λες δε μάσησαν
    στο μπλογκ σου δε θα κλαιν.

    Αντίθετα, καθημερνά
    μια έλλειψη θα έχουν
    και στης δουλειάς τους τα στερνά
    στο μπλογκ σου θα προστρέχουν.

    Γι αυτό μην τους στεναχωράς
    κι άσε τη θλίψη πέρα
    σκέψεις χαράς θε να φοράς
    τη νύχτα και τη μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φταίνε η εποχή και οι άνθρωποι,μα πιό πολύ, νομίζω, φταίμε εμείς...
    περαστικά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όχι καλό μου...
    Μωρό μου...

    Κι αν νιώθεις πως σε ξεχνάνε, όλοι δίπλα σου είναι.
    Ξέρω ότι δεν ήθελες να σου βγει τόσο μαύρο, αλλά να ξέρεις ότι δε θα μείνεις ούτε στιγμή μόνος σου!

    Πάντως, πολύ ωραίο το ποιηματάκι σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βρε άστα αυτά και βγες έξω!!!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ πρεζα tv
    Ήθελα να μου βγει λίγο πιο χιουμοριστικό, αλλά δεν μου έκατσε.

    @ diastimata
    Πολύ σε ευχαριστώ!!!

    Αν πρόσεξες δεν έγραψα τίποτα για το blogging και τους εδώ φίλους μου ;)

    @ glam
    Όλα φταίνε και όλα μπορούν να φτιάξουν.

    Όντως, περαστικά μας...

    @ sofi-kουλίνι
    Σε ευχαριστώ πολύ καλό μου! Το πιστεύω, αλήθεια.

    Αλλά επίτρεψέ μου να αντιγράψω το σχόλιό μου από το blog σου...

    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ!!!

    ΚΛΙΚ!!!

    Το link από "ΤΑ ΝΕΑ" έχει ένα λάθος, αλλά αν το δείτε εδώ (αρ. 3, θέμα "Γυναικεία πληκτρολόγια") και εδώ φαίνεται σωστά.

    @ b.b. chris
    Έξω είμαι, μη με ακούς. Έτσι τα λέω όταν με πιάνει το παράπονο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το ξαναγράφω σε περίπτωση που κάποιος δεν το κατάλαβε:

    ΤΑ ΝΕΑ ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ BLOG ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΜΟΥ!!!!!!!!!

    Links above!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. μία μικρή παρακληση αυτό το ποιήμα το είχα γράψει για έναν Άγγελον που με επισκεφτέται στην κάθε μου στιμγή ..
    και θα ήθελα να στο καταθέσω.

    αγγελος γλυκος
    αγγελος μακρινος
    αγγελος παντονινος
    στην σκεψη και στο νου
    στην καρδιά ροής κινεί
    κυκλική και αεναη
    βυθιζομαστε σε επαφή
    με αστερια πολλά
    σε πλάνο νοητό
    τοποθετουμε
    δυο καρδιες να βρεθούν
    σε μέρη μαγικά
    για αφες πραγματικές
    για αγάπες που ποθούν
    αποστάσεις να εξαλειψουν
    αιθερικές στιγμές
    να αναγεννουνται
    αγάπη να κρατούν
    να την ποτίζουν
    να ειναι αγέροχη
    παναρχαια οπως ήταν
    σε αρχές που ξεχάστηκαν
    να διαδοθούν
    ειλικρινή και αέναη
    να πραγματοποιηθεί
    ευχή μέσα από στιμγές
    που ζήσαμε με αγγελο μαζί
    στιγμές αξεχαστες
    στιγμές πολυτιμες για εμάς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ ανώνυμος
    Σε ευχαριστώ πολύ που θέλησες να το μοιραστείς μαζί μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. και εγω ευχαριστώ που το κρατησες ¨
    :)

    καρδίά χρυση του
    ήλιου φωτοδέκτη
    και της γης αναπνοής,
    την αγάπη μας δείχνεις
    σαν τα φτερά σου ανοίγεις
    καρδιά χρυσή ρέεις
    ήλιου φωτοδέκτη
    και γης αναπνοής,
    αγάπης αγνής
    στο περασμα του χρονου
    διανύεις
    και σκορπάς απλώχερα
    στα παιδία σου...
    οι καιροί αν και πέρασαν
    και διαβαλαν την επαφή μας...
    ποτέ μα ποτέ δεν σας ξεχάσαμε,
    σας έχουμε στην καρδιά μας και στο είναι μας
    Γι αυτο κάθε μέρα στα σύνεφα πετάμε,
    να ενώσουμε ξανά καρδιές αληθινές
    σε περάσματα
    που σφράγισαν και κρύψανε την αλήθεια.
    σας αγάπω.....αληθινά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μου λείπεις πολυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ ❤️❤️❤️

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλω, καταθέστε την αξιόλογη σκέψη σας!