Τον τελευταίο καιρό όταν θέλω να γράψω δεν μπορώ και όταν μπορώ δεν θέλω. Είναι στιγμές που έχω πιάσει τόσο καλά ένα θέμα, μόνο που εκείνη τη στιγμή είναι αδύνατο να κάτσω να το γράψω. Από την άλλη, όσες φορές έκαστα δεν μου βγήκε. Ουφ...
Γι αυτό και τώρα που έχω όρεξη να γράψω θα σας ζαλίσω με διάφορες αηδιούλες που έχω στο κεφάλι μου, αλλά με τίποτα από αυτά που πραγματικά με απασχολούν. Η ζωή μου έχει γίνει ένα μπάχαλο, αλλά δεν παραπονιέμαι γιατί την ήθελα έτσι. Κάποτε προσπάθησα να γράψω ένα κείμενο που θα λεγόταν ¨Εμείς" και θα μίλαγε για εμάς, προφανώς. Για εμάς που γυρνάμε στα μπαρ, που φλερτάρουμε, που βγαίνουμε χωρίς πρόγραμμα και προορισμό και πολλά ακόμα που δεν τα θυμάμαι. Οπότε πάει το εμείς.
Μετά ήθελα να γράψω για την εκδίκηση και πόσο άχρηστο πράγμα τη θεωρώ, αλλά κάθε που την πιάνω μου μένει μισή. Μάλλον μου φέρεται εκδικητικά. Οπότε πάει και η εκδίκηση.
Σήμερα θα ήθελα να γράψω για τους εστέτ. Αλλά ούτε και για αυτούς θα γράψω γιατί δεν ξέρω την τύφλα μου. Θα ψάξω, θα ερευνήσω και μετά θα κεράσω ένα κείμενο εστετισμού. Ναι είναι το καινούριο μου κόλλημα (καλορίζικο). Όλα τα παραπάνω μπορείτε να τα εκλάβετε και ως περιεχόμενα που θα επακολουθήσουν. Και αυτό είναι απειλή!
Λέγαμε για τη ζωή μου. Βασικά δεν λέγαμε απολύτως τίποτα και, μάλλον, ούτε πρόκειται να πούμε· ο ειρμός της σκέψης απόψε έχει αλλού το ραντεβού του. Η ζωή μου, λοιπόν, η μπαχαλένια, παρότι δεν με χαλάει, δεν μου είναι και εύκολη. Πρέπει να τη συνηθίσω. Τη γουστάρω δε λέω, αλλά χρειάζεται κάτι που μέχρι τώρα δεν είχα ποτέ. Χρειάζεται αυτοπειθαρχία. Και πρέπει να τη βρω. Είμαι κοντά.
Αυτά τα ολίγα. Έτσι για να κρατάμε ζωντανή την επικοινωνία, μέχρι να γράψουμε τα καλύτερά μας κείμενα. Γιατί τα καλύτερά μας κείμενα, είναι αυτά που δεν έχουμε γράψει ακόμα. Όπως και τα καλύτερα πράγματα, είναι αυτά που δεν έχουμε κάνει ακόμα. Καθώς επίσης και τα καλύτερα χρόνια είναι αυτά που δεν έχουμε ζήσει ακόμα, αλλά αυτό είναι για όσους είναι πολύ καλά συμβιβασμένοι με την ηλικία τους.
Για το κλείσιμο θα κεράσω ένα βιντεάκι, το οποίο έχει τρελό γέλιο. Μου το έστειλε ο φίλος μου ο Στέφανος με e-mail και είμαι σίγουρος ότι δεν φαντάζεται τι ζημιά μπορεί να του προξενήσει αυτό το πράγμα που έκανε. Μου έβαλε ιδέες!
Γι αυτό και τώρα που έχω όρεξη να γράψω θα σας ζαλίσω με διάφορες αηδιούλες που έχω στο κεφάλι μου, αλλά με τίποτα από αυτά που πραγματικά με απασχολούν. Η ζωή μου έχει γίνει ένα μπάχαλο, αλλά δεν παραπονιέμαι γιατί την ήθελα έτσι. Κάποτε προσπάθησα να γράψω ένα κείμενο που θα λεγόταν ¨Εμείς" και θα μίλαγε για εμάς, προφανώς. Για εμάς που γυρνάμε στα μπαρ, που φλερτάρουμε, που βγαίνουμε χωρίς πρόγραμμα και προορισμό και πολλά ακόμα που δεν τα θυμάμαι. Οπότε πάει το εμείς.
Μετά ήθελα να γράψω για την εκδίκηση και πόσο άχρηστο πράγμα τη θεωρώ, αλλά κάθε που την πιάνω μου μένει μισή. Μάλλον μου φέρεται εκδικητικά. Οπότε πάει και η εκδίκηση.
Σήμερα θα ήθελα να γράψω για τους εστέτ. Αλλά ούτε και για αυτούς θα γράψω γιατί δεν ξέρω την τύφλα μου. Θα ψάξω, θα ερευνήσω και μετά θα κεράσω ένα κείμενο εστετισμού. Ναι είναι το καινούριο μου κόλλημα (καλορίζικο). Όλα τα παραπάνω μπορείτε να τα εκλάβετε και ως περιεχόμενα που θα επακολουθήσουν. Και αυτό είναι απειλή!
Λέγαμε για τη ζωή μου. Βασικά δεν λέγαμε απολύτως τίποτα και, μάλλον, ούτε πρόκειται να πούμε· ο ειρμός της σκέψης απόψε έχει αλλού το ραντεβού του. Η ζωή μου, λοιπόν, η μπαχαλένια, παρότι δεν με χαλάει, δεν μου είναι και εύκολη. Πρέπει να τη συνηθίσω. Τη γουστάρω δε λέω, αλλά χρειάζεται κάτι που μέχρι τώρα δεν είχα ποτέ. Χρειάζεται αυτοπειθαρχία. Και πρέπει να τη βρω. Είμαι κοντά.
Αυτά τα ολίγα. Έτσι για να κρατάμε ζωντανή την επικοινωνία, μέχρι να γράψουμε τα καλύτερά μας κείμενα. Γιατί τα καλύτερά μας κείμενα, είναι αυτά που δεν έχουμε γράψει ακόμα. Όπως και τα καλύτερα πράγματα, είναι αυτά που δεν έχουμε κάνει ακόμα. Καθώς επίσης και τα καλύτερα χρόνια είναι αυτά που δεν έχουμε ζήσει ακόμα, αλλά αυτό είναι για όσους είναι πολύ καλά συμβιβασμένοι με την ηλικία τους.
Για το κλείσιμο θα κεράσω ένα βιντεάκι, το οποίο έχει τρελό γέλιο. Μου το έστειλε ο φίλος μου ο Στέφανος με e-mail και είμαι σίγουρος ότι δεν φαντάζεται τι ζημιά μπορεί να του προξενήσει αυτό το πράγμα που έκανε. Μου έβαλε ιδέες!
Πλίνθοι κέραμοι... Τι ωραία ζωή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια πέρνα από το σπίτι (Θωμά). Έχεις πρόσκληση για Blogoπαίχνιδο...
Για δες... Το video αυτό μου το έστειλε και εμένα ο φίλος μου ο Στέφανος...
ΑπάντησηΔιαγραφή...πολύ θα ήθελα να ξέρω τι ιδέες σου έβαλε το βιντεάκι....Φυλάξου Στέφανε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά λέμε τρελάθηκα στο γέλιο (έχω που έχω βίδα λασκαρισμένη...τώρα χειροτέρεψα..). Το ήπιαν όλο το κρασάκι του Τσου οι γκέισες και λάλησαν..χαχαχα...
και κάτι άλλο,
..περιμένω κι εγώ τα καλύτερα εδώ και καιρό...πήρα νούμερο μπαίνοντας αλλά δυστυχώς δε φαίνεται καλά....ή το 100 είναι ή το 1000....
Εσύ ποιο έχεις?
;o)
ευτυχώς ή δυστυχώς δεν έιδα το βιντεο
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά από τα συφραζομενα ίσως ειναι και ένα καλό διαλειμα.
όλοι χρειαζονται κάποιο χρόνο
όπως και ένα φρουτο για να πέσει στο έδαφος θέλει το χρόνο του ώστε να γίνει ωφελιμο για εμάς για εσάς.........
μόνο που αν είναι πολύ μεστό ..
ίσως και να είναι χαλασμένο...αν το αφήσεις αρκετά στο έδαφος και δεν το σηκώσεις..
ίσως είναι καιρός αυτά που πε΄φτουν στο έδαφος να μην τα καλυπτουμε με χώμα αλλά να αρχίζουμε να τρεφουμε τοςυ ευατους μας και τους γύρω μας.
για να ειναι αξιοποιησιμοι οι καρποι..να μην κάνουν απλά τόν κύκλο τους αλλά και να ολοκληρωνονται.
άρα μια μετριοτητα πάντα προυποθετει σωστή διαθεση προς τον κοινό ώφελος...
σου ευχομαι τα επομένα που θα συγραψεις να είναι εμπνευσμένα και περιτεχνα φταιγμένα.
λοιπόν, σας χαιρετώ.
Άγγελε αν δεν έχεις έμπνευση, πιες μια μπύρα. Πιάνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε Άγγελε... συμβαίνει αυτό που νομίζω;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ diastimata
ΑπάντησηΔιαγραφή...Ατάκτως ερριμένοι.
Θα περάσω να σε δω! Μεγάλη μου τιμή.
@ 30 πάνω 30 κάτω
Όλοι οι Στέφανοι ίδιοι είναι τελικά. Άμα ξέρεις έναν, τους ξέρεις όλους. Ή αλλιώς "Ο Στέφανος δεν θα το έκανε ποτέ αυτό". (Μάρω Κοντού)
@ maika
Απλά θα διασκευάσω και εγώ κανένα τέτοιο τραγούδι και θα τους βάλω να το γυρίσουμε όπως τα παιδιά. Επιτέλους, λίγη δημιουργία στη ζωή μας.
Όσο για το νούμερο, πέτα το και πιάσε κολλητιλίκια με το γκισέ. Όλο βύσματα περνάνε.
@ ηρώ
Σε ευχαριστώ για τις ευχές και για τον πολύ ωραίο τρόπο που έθεσες το θέμα. Όμως, προς υπεράσπισή μου, θα πω ότι οι καρποί του δέντρου μας δεν είναι για άμεση κατανάλωση. Θέλουν μαγείρεμα. Μπορεί όντως να είναι πολλοί την παρούσα περίοδο, αλλά η φωτιά λείπει. Οπότε ας πετάξουμε και μερικούς, προκειμένου, ότι σερβίρει το μαγαζί να είναι όσο καλύτερης ποιότητας γίνεται.
@ doctor
Καλέ μου doctor, το θέμα είναι ποιος μένει στη μία. Εκεί είναι και η διαφορά τους με τις γυναίκες. Μπορείς να έχεις όσες ξανθιές και μελαχρινές αντέχεις μέσα στο ίδιο βράδυ.
Πάντως δεν είναι τόσο θέμα έμπνευσης όσο συγκέντρωσης.
@ synas
Δεν ξέρω τι νομίζεις, άλλα αυτά δεν συζητιούνται χωρίς τις ξανθιές και μελαχρινές που λέγαμε με τον doctor.
Πάντως μάλλον αυτό είναι.
Θα συμφωνήσω ότι: "...τα καλύτερά μας κείμενα, είναι αυτά που δεν έχουμε γράψει ακόμα. Όπως και τα καλύτερα πράγματα, είναι αυτά που δεν έχουμε κάνει ακόμα."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βιντεάκι εκπληκτικό!
Παιδιά, ελάτε να σπρώξουμε λίγο όλοι μαζί, ένα χρόνο μετά και δεν έχει αλλάξει τίποτε απολύτως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣόρρυ για τη σφήνα, αλλά αυτές τις μέρες και ειδικά τα βράδυα τρέχουμε να το διαδώσουμε!
Δεν ξεχνάμε πως η δημόσια περίθαλψη στην Ελλάδα του 2008 είναι για τα μπάζα κι ελπίζουμε να γκαρίξουμε αρκετά δυνατά μπας και μας ακούσουν!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Τα "γενικά" είναι τα πιο ουσιαστικά καμιά φορά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά στο video... πολύ γέλιο!
Τι ιδέες σου έβαλε καλέ:
Θα κονταροχτυπιέσαι απο αύριο στα πάρκιγκ ντυμένος κινέζος;;;lol
Φιλιά
μάλλον η διαπίστωση που έκανα για τα φρούτα εννοόυσα βέβαια τον εαυτό μου πρώτα ,
ΑπάντησηΔιαγραφήαν και η κριτικη σε τρίτα πρόσωπα πιστεύω είναι ασκοπη
είναι σαν να οριοθετείς την κρι΄τική και σε σένα.
έτσι πρέπει να πάει.
αν αρχισεις την κριτική αρχιζει και αυτή να σε ακολουθεί.
είναι δύσκολο να φύγεις από κει και να πέρνεις τα γεγονοτα σαν μια απλή πληροφορία.
οι ευχές όντως για έσενα
ήταν
αν και η εμπνευση έρχεται σε στιγμές που εκεί που λες..
ωχ..δεν εχω κάτι να γράψω..
κι ομως οι προτασεις σχηματίζονται εν τρόπο μαγικόν.
έτσι και αλλιώς οι ευχές γεννήθηκαν μέσα από το κέντρο της καρδίας για να έιναι πάντα εφικτές και ενεργές.
ηρώ
υσ. δεν πέρνει τον κωδικό μου..οκ..για αυτό και το ανώνυμος.....
@ το τέρας της "αμάθειας"
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που τα βρίσκουμε, ειδικά στα αισιόδοξα!
@ aphrodite
Θα γράψω κάτι και γι αυτό ελπίζω
@ day-dreamer
Μου έβαλε ιδέα ότι μπορώ να το κάνω και εγώ αυτό με τη διασκευή και μαζί με τους άλλους να το κάνουμε βίντεο. Αυτοί είναι καλύτεροι από μένα;
Φιλάκια!
@ ανώνυμος-ηρώ
Κρατάω τις ευχές λοιπόν, αφού γεννήθηκαν μέσα από το κέντρο της καρδίας και αφήνω την άσκοπη κριτική απ' έξω και σε ευχαριστώ.
Το κρασάκι του Τσου έχει πλέον κάνει θράυση σε όλην την Ελλάδα. :P
ΑπάντησηΔιαγραφήευτυχώς είναι τσου και όχι ξου
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι ομορφο να σκεφτεσαι καμια σκεψη ακομα και η πιο ασχημη δεν ειναι αηδια..γιατι απο την στιγμη που εχεις αφιερωσει χρονο στο να την δημιουργησεις της εχεις εμφυσησει ζωη και εχεις πλησιασει τον θεο μεσα σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό καλοκαίρι :)
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σύμφωνα με έναν ορισμό, εστέτ είναι εκείνος που βλέπει ακόμα και έναν φόνο ή ένα πολύνεκρο δυστύχημα ως αισθητικό φαινόμενο. Σύμφωνα με έναν άλλο ορισμό, που μόνο φαινομενικά αντιφάσκει με τον πρώτο, ο εστέτ δεν μπορεί να διακρίνει ομορφιά στη ζωή και την αναζητεί αποκλειστικά στην τέχνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιον από τους δύο ορισμούς και αν διαλέξουμε, ή και οποιονδήποτε άλλο, ο εστέτ είναι μια έννοια αρνητικά φορτισμένη."
(Απόσπασμα από κείμενο του Δ.Κουρτοβικ.
Και βιβλίο:
Αλλόκοτοι, περίεργοι, απρόβλεπτοι, εστέτ
Ένας αιώνας εκκεντρικών
Συγγραφέας: Liaut Jean - Noel
Εκδότης: Εξάντας
Κατά τα άλλα όποτε νιώσεις καλύτερα να βρεθούμε!!
Φιλιά καλησπέρες!
Σε όλους μας έχει συμβεί! Καλή «επιστροφή»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμείς που δεν καπνίζουμε, τι θα κάνουμε στην αναμονή;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ jason
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι το άτιμο!
@ ανώνυμος
Ε, όχι και ξου.
@ rip1708
Ναι αυτό σκέφτηκα και εγώ και το έγραψα
@ τo τέρας της «αμάθειας»
Καλό καλοκαίρι και σε σένα!
@ stavros katsaris
Τώρα αυτό που έγραψες κανονικά θα έπρεπε να με χαλάσει με τους τύπους. Αντιθέτως όμως τους συμπάθησα περισσότερο.
Άντε να κανονίσουμε, ντε!
@ n.ago
Άντε να τη δω φίλε μου! Σε ευχαριστώ!
@ diastimata
Να το αρχίστε :)