Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

TVholic

Δεν έχω τι να γράψω;

Ή δεν μπορώ να το γράψω;

Νόμιζα ότι συμβαίνει το πρώτο. Αλλά τελικά είναι σίγουρα το δεύτερο. Βλέπεις η οικονομική κρίση μου έπεσε λίγο βαριά και, σε αντίθεση με τους μεγάλους πνευματικούς ανθρώπους παγκοσμίως, εγώ χρειάζομαι ισορροπία για να είμαι παραγωγικός.

Μία φίλη όμως από τα παλιά -δεν ξέρω αν θέλει να την αναφέρω, θα πω μόνο ότι είναι blogοφίλη και ότι τη διάβαζα συχνά- μου έδωσε και θέμα και ώθηση για ένα come back. Και το θέμα, σε πρώτο επίπεδο, είναι η τηλεόραση.

Η τηλεόραση έχει την τιμητική της αυτή την περίοδο. Και σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και γενικώς φαντάζομαι, αφού όποτε έχω βγει από το σπίτι οι δρόμοι είναι τελείως άδειοι. Που να πάει ο κόσμος, αφού κανείς δεν δουλεύει. Μαζί με τις γριές και τις νοικοκυρές λοιπόν, ακόμα ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι έχουμε στηθεί μπροστά στο γυάλινο έξω κόσμο μας.

Όχι, δεν θα πέσω στην παγίδα να την πω χαζοκούτι. Χαζοκούτι ήταν κάποτε· που είχαμε ζωή. Τώρα είναι τσάμπα μαστούρα. Σου μουδιάζει τόσο πολύ το μυαλό που δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς κανένα πρόβλημα που σε απασχολεί. Θα ήταν η πιο παραγωγική περίοδος για τη διαφημιστική βιομηχανία αν οι αποδέκτες των μηνυμάτων είχαν και λεφτά να αγοράσουν. Εγώ θα επένδυα σε μελλοντικά ανάγκες.

Δεν ξέρω αν έγινε σαφές από τα μέχρι τούδε λεχθέντα, αλλά παλιά ούτε που την άνοιγα. Σε σημείο να μην μπορώ να σταθώ σε συζήτηση ως ο πλέον άσχετος. Οπότε ως παρθένος οργανισμός, φαντάζεστε πόσο πολύ μου έχει νερουλιάσει το μυαλό. Και εντελώς ανέξοδα. Έτσι και καταργηθεί η εισφορά στην ΕΡΤ από το λογαριασμό της ΔΕΗ θα θεωρήσω ότι τους κλέβω.

Έτσι ο καιρός κυλάει πιο υποφερτά. Αφού στείλω όσα βιογραφικά μπορέσω με το που ξυπνήσω -για να είμαι ακόμα απ' τον ύπνο και να μη σκέφτομαι ότι δεν πρόκειται να με πάρουν τηλέφωνο και στεναχωριέμαι- το βλέμμα μένει καρφωμένο σε μια ομίχλη που ματώνει την καρδιά -γεια σου Γιάννη Αγγελάκα. Και στην περίπτωση που με πιάσει η τάση για αναζήτηση, θα ψάξω πότε γυρίστηκε αυτό που βλέπω, πότε γεννήθηκε ο πρωταγωνιστής, ποια σχολή τελείωσε, θα το εντάξω όλο αυτό σε ένα ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο και πάει η στιγμή πέρασε. Κάποια στιγμή θα νυστάξω, και αύριο φτου και απ' την αρχή.

Τελικά είμαι άνθρωπος των καταχρήσεων...

buzz it!

4 αξιόλογες σκέψεις:

Ανώνυμος είπε...

!

ΚΚΜ

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
silia είπε...

:) (χαμόγελο)

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
Niemandsrose είπε...

επιτέλους! :) τα καταφέραμε να σε τραβήξουμε πάλι πίσω στο βούρκο του blogging. εντάξει καλή η τηλεμαστούρα, για να ξεχνιόμαστε, αλλά και η φθηνή ψυχοθεραπεία της γραφής και του social networking καλύτερη.
ωραίο κείμενο, βιωματικό, αληθινό.
έχουμε γίνει μάστορες της κρυπτογραφίας και της αερολογίας. καιρός να πούμε πέντε πράγματα ωμά, σε α' ενικό.
welcome back! :)

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
aggelos-x-aggelos είπε...

@ NIEMANDSROSE
Και ιδού η φίλη που με τράβηξε να επιστρέψω!

Λες να περάσω στο Mark II; Μακάρι.

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για το σπρώξιμο!

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/