Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Αλήθεια άραγε αξίζει;



Να και ένα τραγούδι που δεν εκθειάζει το μεγαλείο της τρέλας που, συνήθως, παράγει εκείνες τις πρωτοπόρες, τις τόσο γοητευτικές καθώς και ανεπανάληπτα μοναδικές φυσιογνωμίες. Εδώ οι τρελοί στήνονται στον τοίχο και καλούνται να αντιμετωπίσουν το ερώτημα: "Πόση από την τρέλα σου μπορείς να θυσιάσεις, για αυτή την άσβεστη ανάγκη που έχουμε όλοι μας, για μια ολόδική μας αγκαλιά";

Και αυτό για ζέσταμα! Γιατί τα ερωτήματα είναι τόσα πολλά που, ίσως και να αποκαλύπτουν ολόκληρο το μυστικό της δυστυχίας. "Πόσο καλά θα τα πας αν μείνεις μόνος σου"; "Θα αντέξεις"; "Είσαι τρελός ή το παίζεις";

Και συνεχίζοντας με τη λάμπα κατάματα, "Πόσους είσαι διατεθειμένος να πάρεις στο λαιμό σου"; "Πόσα ψέματα θα πεις για αυτά που σκοπεύεις να αλλάξεις"; "Πόσους θα πληγώσεις και πόσο θα σε νοιάξει";

Είναι και άλλα, αλλά ας βρει και ο καθένας τα δικά του. Η ποίηση έχει πολλές αναγνώσεις, μοναδικές για τον καθένα μας.

Και για σένα που ταυτίστηκες με τον τρελό, μια ερώτηση από μένα: "Τρελός ή δειλός";

Δεν έχω απάντηση. Εκτός από...


 

Υ.Γ. Από σήμερα ο κόσμος είναι πολύ διαφορετικός...

buzz it!