Συζήτηση με το blog μου

-Έλειψες πολύ.
-Ε και; Πρώτη φορά είναι;
-Αυτό να μου πεις. Πάντα τέτοιος αχαΐρευτος ήσουν...
-Με αδικείς.
-Μμμμ, τα μούτρα σου. Σε αδικήσαμε κιόλας. Μήπως θέλεις να το σχολιάσουμε λίγο; Τι είπες όταν με άνοιξες; Δεν είπες ότι θα ανέβαζες ένα post την εβδομάδα;
-Ναι, αλλά οι δουλειές βλέπεις...
-Οι δουλειές, όλο οι δουλειές. Και λοιπόν τι έχεις κάνει με τις δουλειές σου; Μήπως έβγαλες κανα φράγκο;
-Ε μωρέ, ξέρεις τώρα... Τα πράγματα δεν πάνε πολύ καλά σήμερα.
-Για όλους τους άλλους πάνε και μόνο για σένα δεν πάνε;
-Α, για να σου πω.
-Τέλος πάντων, θα μου πεις που ήσουν τόσο καιρο;
-Δούλευα. Από τις 8 το πρωί ως τις 10 το βράδυ. Και το Σάββατο μέχρι τις 7, καμιά φορά 8.
-Έκανες τίποτα;
-Μπα χάλια.
-Και τώρα;
-Τώρα γύρισα.
-Άφραγκος να υποθέσω.
-Μάγος είσαι;
-Όχι blog. Το blog σου που το έχεις ξεχάσει.
-Έλα βρε. Μη μου στεναχωριέσαι. Πάλι μαζί θα είμαστε.
-Άντε καλά. Και για πότε βλέπεις να απαντάς στα σχόλια που έχεις;
-Το έκανα ήδη.
-Μπράβο, μπράβο. Καμιά επίσκεψη σε κάνα φίλο;
-Από αύριο.
-Μπράβο, μπράβο. Και, να σου πω, κανά post;
-Μάντεψε...
-Τι, δεν πιστεύω να ανεβάσεις την κουβέντα μας.
-Τελικά μάγος είσαι!
-Όχι, όχι, μηηηηηηηηηηηηηηη...

Publish Post