Αναρτήσεις
Καημένα πόδια
Καημένα πόδια
Όλη τη μέρα όρθια
Να σηκώνετε το βάρος όλου του σώματος
Κλεισμένα μέσα σε υγρά στενά παπούτσια
Όχι πάντα αναπαυτικά και καλής ποιότητος
Τυλιγμένα σε υφάσματα
Σχεδόν ποτέ καλών υλικών
Καημένα πόδια
Σεις πρώτα αντιλαμβάνεστε την κούραση της ημέρας
Μα τρώτε και το πρώτο βρισίδι όταν βγάζουμε επιτέλους τα παπούτσια
Επειδή βρωμάτε
Λες και εσείς φταίτε που βρωμάτε
Σεις αναλαμβάνετε την εξυγίανση όλου του σώματος
-περπάτημα συστήνουν οι γιατροί-
και εσείς καταλήγετε άρρωστα, πληγιασμένα και με κάλους
Καημένα πόδια
Σεις θα αναγνωρίσετε την θερμοκρασία της θάλασσας
Για να απολαύσει το υπόλοιπο σώμα
Ή να την αποφύγει
Όχι όμως και εσείς
Εσείς πρέπει να δοκιμάσετε
Για το καλό των άλλων
Καημένα πόδια
Πάντα κρύα και απροστάτευτα
Τα πρώτα που εγκαταλείπετε τη μάχη με το γήρας
Το πρώτο σημάδι είστε της αδιαθεσίας
Το τελευταίο που επανέρχεται με την ανάρρωση
Καημένα πόδια
Ακόμα και εκείνη την ώρα του μπάνιου
Που όλο το κορμί ξεκουράζεται και ανασαίνει
Και καθαρίζει από τη σκόνη και των ιδρώτα όλης της μέρας
Εσείς, και θα πλυθείτε τελευταία
Ενώ σας βρίζουν που είστε τόσο μακριά
Και θα περάσει από πάνω σας όλη η βρωμιά του σώματος
Για να καθαριστείτε
Καημένα πόδια
Όλη τη μέρα όρθια
Να σηκώνετε το βάρος όλου του σώματος
Κλεισμένα μέσα σε υγρά στενά παπούτσια
Όχι πάντα αναπαυτικά και καλής ποιότητος
Τυλιγμένα σε υφάσματα
Σχεδόν ποτέ καλών υλικών
Καημένα πόδια
Σεις πρώτα αντιλαμβάνεστε την κούραση της ημέρας
Μα τρώτε και το πρώτο βρισίδι όταν βγάζουμε επιτέλους τα παπούτσια
Επειδή βρωμάτε
Λες και εσείς φταίτε που βρωμάτε
Σεις αναλαμβάνετε την εξυγίανση όλου του σώματος
-περπάτημα συστήνουν οι γιατροί-
και εσείς καταλήγετε άρρωστα, πληγιασμένα και με κάλους
Καημένα πόδια
Σεις θα αναγνωρίσετε την θερμοκρασία της θάλασσας
Για να απολαύσει το υπόλοιπο σώμα
Ή να την αποφύγει
Όχι όμως και εσείς
Εσείς πρέπει να δοκιμάσετε
Για το καλό των άλλων
Καημένα πόδια
Πάντα κρύα και απροστάτευτα
Τα πρώτα που εγκαταλείπετε τη μάχη με το γήρας
Το πρώτο σημάδι είστε της αδιαθεσίας
Το τελευταίο που επανέρχεται με την ανάρρωση
Καημένα πόδια
Ακόμα και εκείνη την ώρα του μπάνιου
Που όλο το κορμί ξεκουράζεται και ανασαίνει
Και καθαρίζει από τη σκόνη και των ιδρώτα όλης της μέρας
Εσείς, και θα πλυθείτε τελευταία
Ενώ σας βρίζουν που είστε τόσο μακριά
Και θα περάσει από πάνω σας όλη η βρωμιά του σώματος
Για να καθαριστείτε
Καημένα πόδια
7 αξιόλογες σκέψεις:
χαχαχαχα με έκανες και γέλασα.
ωραίο εγκώμιο για τα πόδια! προτείνω να τον κάνουμε και ύμνο και να τον τραγουδάμε κάθε φορά που τα αντικρίζουμε!
Τις καλημέρες μου :):):)
@ μέμα
Ευχαριστώ μέμα. Αν το κάνουμε έτσι μάλλον θα το λέμε πολύ συχνά. Εγώ τουλάχιστον τα πόδια μου τα βλέπω πολλές φορές την ημέρα...
Ναι, συμφωνώ... Μάλλον η αξία των ποδιών είναι υποτιμημένη.
Και, όπως συμβαίνει πάντα, μόνο όταν κάτι δικό μας πάθει κάποια ζημιά (φτου μακριά από μας, πολύ υποφέραμε ήδη...), τότε λέω μόνο, μπορούμε να το εκτιμήσουμε.
Άγγελε, μάλλον είσαι σπάνιος άνθρωπος, που σκέφτηκες να αφιερώσεις ένα ολόκληρο ποστ στα πόδια. Και λέω μάλλον γιατί δεν σε γνωρίζω και πολύ καλά, βεβαίως βεβαίως... Σε συγχαίρω!
Παρόλα αυτά, δεν συμφωνώ (και ας με συγχωρέσει η φίλτατη μέμα), με το να τον κάνουμε ύμνο που θα τραγουδάμε κάθε φορά που αντικρίζουμε τα πόδια μας. Και αυτό το λέω, γιατί αυτό το εγκώμιο, όσο κι αν ήθελε θάρρος και συγγραφική δεινότητα, πράγμα που κατέχεις Άγγελε, βεβαίως βεβαίως, απ' ότι καταλαβαίνω, το βρίσκω ακόμα κι αυτό το εγκώμιο λίγο.
Μάλιστα, λίγο!
Τα πόδια μας αξίζουν ένα εγκώμιο όχι θλιμμένο, αλλά αγέρωχο! Έναν πραγματικό ύμνο! Έναν ύμνο, που θα κάνει όλους τους υπόλοιπους (άκρα, κεφάλι, καρδιά, συκώτι, σπλήνα κ.ο.κ.), να σκύβουν το κεφάλι στο άκουσμα του!
Κάτι σαν να απαγγέλαμε ποίημα για τους ακρίτες μας ένα πράμα!
Αυτά!
Καλό βράδυ!!!
Λέω να το αφιερώσω και στα δικά μου πόδια μιας και έχω αρχίσει να τα ταλαιπωρώ συστηματικά τελευταία!
LOL LOL LOL LOL LOL LOL και πολλά χαχαχχαχαχαχαχαχα!!!!
Τώρα πια θα βλέπω τα πόδια μου με άλλο μάτι....ένα γκρί....
θα τα φροντίζω περισσότερο και δε θα τα ξαναβρίσω ποτέ...στο υπόσχομαι...
Να είσαι καλά που ασχολήθηκες με την περίπτωσή τους... κάποιος έπρεπε επιτέλους να βγεί και να μιλήσει γι΄αυτά...
τελικά γι αυτό πατάνε αχινούς το καλοκαίρι... για να μας εκδικηθούν...
Και τώρα η Αφρο να δώσει το σπινιάρισμα με τις γνωστές στροφές... (κόψε κάτι ρε κορίτσι μου!)
Λοιπόν, τα πόδια, το σχήμα τους, η κοψιά τους, τα δάχτυλα, το πώς είναι φτιαγμένα τέλος πάντων έτσι που τα έχουμε μπαμπουλωμένα όλο το χειμώνα στα παπούτσια μέσα, είναι για μένα μεγάλη έκπληξη όταν τα βγάζουμε το καλοκαίρι σουλάτσο...
Και δείχνουν ακριβώς το τί είναι ο κάτοχος, ακόμη μια έκφανσή του. Εναν απεριποίητο πχ που δεν θέλω να τον κοιτάζω γιατί με πονάν τα μάτια μου, δεν γουστάρω προφανώς ούτε τα πόδια του μόλις τα βγάλει στη φόρα. Μια κοπέλλα που την βλέπεις όμορφη-όμορφη, συνήθως έχει και ποδαράκια μπιζουδάκια...
Οταν πρωτογνωρίσεις λοιπόν κάποιον άνθρωπο, βλέπεις πρόσωπο, χερια και σιλουέτα γενικά, αλλά αν δε δεις πόδι ξυπόλητο, πώς περπατάει, πώς τρίβονται τα πόδια μεταξύ τους όταν κάθεται ή κουλουριάζεται στον καναπέ, πώς τεντώνει όλο το πόδι ή δαχτυλάκι-δαχτυλάκι, τι σημάδια έχει, πώς είναι η καμαρα ή η φτέρνα ή ο αστράγαλος, αν έχει φλέβες και πώς πετάνε και πώς είναι τα νύχια και πώς τα περιποιείται, δεν έχεις δει τίποτα...
Και ο βασικός λόγος που δείχνει πόσο σημαντικά είναι τα πόδια μας στη σχέση μας με τον άλλον, είναι ότι όταν κόβουμε τα νύχια μας πχ. το κάνουμε διακριτικά και όχι στη μούρη του άλλου... Ομορφαίνουμε κατ'ιδίαν όπως και μας περιποιούμαστε πριν το σεξ κατ'ιδίαν...
Εχουμε καιρό μετά τη συμβίωση να τα χέσουμε όλα αυτά!
(κόψε κάτι, στά'λεγα γω!)
ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ!
@ sofi-kουλίνι
Να κανονίσουμε να βγούμε κάποια στιγμή να γνωριστούμε βρε!
Χαίρομαι πάντως για τη γνώμη σου για μένα. Αλλά δεν νομίζω ότι μπορώ να γίνω τόσο διθυραμβικός όσο ζητάς.
Θέλεις να δοκιμάσεις εσύ;
@ debby
Σου το αφιερώνω και εγώ λοιπόν. Με την ευχή για γρήγορη ποδοξεκούραση.
@ maika
Να μία πτυχή που δεν έθιξα. Αδικημένα με παπούτσια ή χωρίς. Αγαπητή maika για αυτό το γκρι μάτι που τους αξίζει γράφτηκε το ποίημα, χαίρομαι που το έπιασες!
@ aphrodite
Τα νύχια...
Η συμβίωση...
Κατ' ιδίαν...
Ω πόσο με βοηθάτε αγαπημένοι (και ατελείωτοι, μην ξεχνιόμαστε) αναγνώστες μου!
Δημοσίευση σχολίου