Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

Ο καλύτερος του χωριού

Κάποτε δούλευα σε ένα περιβάλλον, όπου το να φέρεσαι όσο γίνεται πιο πολύ σαν αγροίκος, ήταν περισσότερο από μαγκιά. Ήταν τρόπος επιβίωσης. Θα μπορούσες να στοιχηματίσεις ότι όποιος είχε σχέση με το χώρο είχε περάσει κάποια σχολή βλαχιάς ή κάτι τέτοιο. Όσο πιο αμόρφωτος, τόσο πιο πάνω στην ιεραρχία.

Σε ένα τέτοιο χώρο, κυριαρχούν τέσσερα πράγματα: Η ηλικία, ο τσαμπουκάς, τα λεφτά, και η κοιλιά. Με αυτή τη σειρά. Ο γηραιότερος, ασχέτως αν είναι και ο πιο άξεστος, είναι μία μορφή από μόνος του και χρήζει του απολύτου σεβασμού, ο πιο τσαμπουκάς είναι εκείνος που την περνάει καλύτερα, όλοι τον θέλουν για φίλο τους και οι εχθροί του είναι εχθροί όλων και, για έναν περίεργο λόγο, μία μεγάλη κοιλιά σου εξασφαλίζει ένα κάποιο respect.

Άφησα για τελευταία τα λεφτά, αν και δεν είναι τελευταία στη λίστα, γιατί μέσα σε όλο αυτό το μπάχαλο, είχα ακούσει κάποτε κάτι πολύ ενδιαφέρον και σωστό. Μιλώντας με έναν τύπο με πλήρες πακέτο (ηλικία, τσαμπουκά, λεφτά, κοιλιά), άκουσα κάτι που μου έμεινε αξέχαστο, παρότι δεν είχε τύχει να το αντιμετωπίσω για πολλά χρόνια από τότε.

Το να μην έχεις λεφτά, μου είχε πει, φίλε μου, είναι κάτι πολύ σχετικό. Γιατί και τρία κατοστάρικα να έχεις, δεν μπορείς να πεις ότι έχεις λεφτά. Όμως με τρία κατοστάρικα, μπαίνεις στο καφενείο, κάθεσαι μόνος σου σε ένα τραπέζι που να το βλέπουν όλοι, χτυπάς τα χέρια και λες όλο μαγκιά: "Ένα γλυκύ βραστό", που κάνει δυόμισι κατοστάρικα. Πετάς τότε το τρακοσάρι πάνω στο τραπέζι και λες: "Δικά σου" και είσαι ο καλύτερος του χωριού -ο τσαμπουκάς που λέγαμε. Κάποιος θα έρθει να σου πιάσει την κουβέντα και μετά βλέπεις τι γίνεται. Ενώ άμα δεν έχεις φράγκο τι κάνεις;

Εννοείται ότι -παρά τον τίτλο- αυτό γίνεται μόνο σε πόλη.

buzz it!

17 αξιόλογες σκέψεις:

zouri1 είπε...

ειναι φοβερο αυτο που περιγραφεις.Εχω δουλεψει σε τετοια δουλεια.Φυσικα νομιζω οτι ολα αυτα ξεκιναν απο το αφεντικο.Καπως ετσι ειναι και αυτος.
Φυσικα εγω ορμουσα σε ολους.

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
aggelos-x-aggelos είπε...

@ zouri1
Hey zoyri!!!

Θα έπρεπε να το είχα διευκρινίσει καλύτερα. Δεν ήταν ακριβώς η δουλειά αλλά το γύρω περιβάλλον. Στη δουλειά εγώ ήμουν αφεντικό (είχα μαγαζί, οικογενειακή επιχείρηση οπότε προσωπικό ήταν μόνο ένα άτομο) και ο κόσμος που περιγράφω ήταν πελάτες και γείτονες. Αλλά όπως σωστά το λες, ήταν λες και δούλευαν όλοι για ένα αφεντικό.

Καλά τους έκανες!!!

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
diastimata είπε...

Έχω την ατυχία να εργάζομαι σε μια τέτοια δουλειά. Κι ο διευθυντής είναι ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ! Θεέ μου!

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
november είπε...

... μήπως είμαστε συνάδελφοι; (Τους τελευταίους μήνες με έχει αρρωστήσει αυτή η κατάσταση). Στο μυαλό μου είσαι...

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
aggelos-x-aggelos είπε...

@ diastimata
Πραγματικά ατυχία! Αλλά τι να πεις. Άτιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στα τάρταρα.

@ november
Μήπως είστε συνάδελφοι τελικά;

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
oneiroparmenh είπε...

Πολύ εύστοχο το σχόλιο που παραθέτεις...
Συμφωνώ πως τα χρήματα μετράνε πολύ σε τέτοιες περιπτώσεις,όμως μια καλή "στρατηγική",απευθυνόμενη μάλιστα σε συγκεκριμένους ανθρώπους,μπορεί να κάνει πολύ περισσότερο κακό από τα χρήματα...
Καλησπέρα..

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
aggelos-x-aggelos είπε...

@ oneiroparmenh
Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι κατάλαβα το σχόλιό σου. Θέλεις να μου το αναλύσεις λίγο παραπάνω;

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
diastimata είπε...

Κάτι ξέρεις, κάτι ξέρεις...

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
aggelos-x-aggelos είπε...

@ diastimata

Αν ξέρω λέει...

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
aggelos-x-aggelos είπε...

Προβλήματα με το internet πάλι. Ελπίζω να λυθούν γρήγορα...

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
Stavros Katsaris είπε...

Αλήθεια!!!
Μεγάλη αλήθεια!

Το πόσοι ξεβράκωτοι κυκλοφορούν στο Κο΄λωνάκι και πληρώνουν το καφέ με το τελευταίο 10ευρω δεν λέγεται.

Πως το λένε?
Να με λένε Ζωζεφίνα
κι ας ψοφάω απ την πείνα!

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Ελάτε, ρε παιδιά... Αυτό ισχύει παντού... Δημόσιες σχέσεις λέγεται... Να δείχνεις πως είσαι "μακράν", αυτάρκης, πως δεν έχεις ανάγκη κανέναν, πως χάρη τους κάνεις κλπ κλπ... Μόνο έτσι μασάνε οι γύρω και σε παίρνουν στα σοβαρά...

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
aggelos-x-aggelos είπε...

@ stavros katsaris
Άλλο αυτό. Εκεί μιλάμε για ψωνάρες. Ενώ εγώ λέω για επιβίωση. Ίσως να μην ήταν ξεκάθαρο το νόημα, αλλά ο τύπος ήθελε να μου εξηγήσει το πως τη βγάζεις μια μέρα που είσαι ρέστος και ταπί.

@ synas
Είδες όμως, πως αυτό που άλλοι το σπουδάζουν, τελικά βρίσκεται στην κοιμισμένη φύση μας και το έχει αντιληφθεί ο κάθε "πρώτος στο χωριό και τελευταίος στην πόλη";

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
ολα θα πανε καλα... είπε...

Νομίζω πως συμβαίνει παντού.Όταν ακούω την έκφραση "ο καλύτερος του χωριού" μου έρχονται γέλια γιατί θυμ'αμαι μια φίλη που αναφερόταν σ αυτό συνέχεια.
Καλησπέρα!

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
aggelos-x-aggelos είπε...

@ όλα θα πάνε καλά
Δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να γελάσεις όταν το ζεις από μέσα, αλλά σε γενικές γραμμές έχει και το σουρεαλισμό του...

Καλώς ήρθες!

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
Ανώνυμος είπε...

και φραγκο να μην εχεις...
καπου πηγαινειες ειτε συνειδητα ειτε οχι.

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/
aggelos-x-aggelos είπε...

@ ανώνυμος
Ούτε λόγος. Αλλά άμα έχεις είναι και λίγο καλύτερα.

http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/