Ανακαίνιση

Όχι δεν πρόκειται να δείτε τίποτα νέα χρώματα ή αλλαγμένα backrounds. Το blog μου, αν και κοντεύει τα δύο χρόνια σε ηλικία, με ικανοποιεί απόλυτα, τόσο αισθητικά όσο και επί της ουσίας. Ίσως να είναι το μόνο από τα μέχρι τώρα δημιουργήματά μου που με έχουν καλύψει τόσο πολύ όσο αυτό. Ούτε κάνω καμία ανακαίνιση στο σπίτι μου, ούτε και πουθενά αλλού. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, πρώτη φορά δεν μπορώ να κολλήσω το κείμενο που θέλω να γράψω με τον τίτλο που θέλω να βάλω.

Κείμενο; Μπα, ούτε κείμενο δεν το λες. Ίσως μόνο μια εξήγηση που χάθηκα. Είχα καμιά βδομάδα προβλήματα με το internet, αλλά τα έχω σχεδόν ξεπεράσει. Όμως έχω να γράψω από τις 19/11 και ήδη τώρα που γράφω ο Δεκέμβρης έχει χωνέψει την έκτη του μέρα και ξεκίνησε να μασουλάει την έβδομη. Πρέπει να το ομολογήσω: Έχω κολλήσει.

Σπανίως έχω πατήσει την υπόσχεση που έδωσα στο πρώτο μου post και έχω γράψει για προσωπικά μου θέματα. Και δεν σκέφτομαι να το κάνω ούτε και τώρα. Δεν θα είχε και νόημα άλλωστε, αφού τα θέματα που πραγματεύομαι συνήθως έχουν κάτι και από τον Άγγελο, μόνο που σε εσάς φτάνουν μέσω της οπτικής του Εξάγγελου· η οποία -όπως λέει και ο τίτλος αυτού του blog- είναι η απόπειρα φιλοσοφίας καθημερινών πραγμάτων και όχι τα καθαυτά καθημερινά πράγματα. Οπότε δεν θα αναλύσω τους λόγους που έχω κολλήσει.

Θα εξομολογηθώ όμως, ότι τελικά ο τίτλος που μου ήρθε να κοτσάρω σ' αυτό το post, δηλώνει πως μάλλον χρειάζομαι μία ανακαίνιση στη ζωή μου. Και μάλλον αυτή μου τρώει αρκετή από την -όποια- φαιά ουσία που διαθέτω για να κάτσω να γράψω κιόλας.

Σίγουρος όμως πως θα το ξεπεράσω σύντομα δεν γράφω "Κλειστόν λόγω ανακαίνισης", αλλά σκέτο "Ανακαίνιση" . Γιατί το κλειστό ενέχει τον κίνδυνο να μην ανοίξει ποτέ. Και αυτό δεν θα επιτρέψω να μου συμβεί.

Ανακαίνιση λοιπόν και ότι ήθελε προκύψει!

To be continued...

The blog, not the post.